Wyłączność

Czy to dziwne, że chcę ją?
Całą,
tylko dla siebie,
na wyłączność,
na miłość po kres?
Na ból brzucha
ze śmiechu,
zwarcie ust
na bezdechu,
na włóczęgi,
pogaduchy
i seks?
Nawet teraz,
niech gwizdnie,
szepnie chociażby słowo,
do jej nogi przybiegnę,
jak pies.
Czy to wstyd?
Mowy nie ma.
Lecz gdy szeptu nie słyszę,
cisza trzewia rozrywa,
w umysł wgryza się
giez.