Małe

Sprawy powszednie,
błahe, nieistotne,
małe, maniunie,
całkiem przypadkowe.
Są rzeczy proste
i skomplikowane,
takie podniosłe,
przegadane, wzniosłe,
te z głębi duszy,
i całkiem zmysłowe.
Jak o tym mówić,
lub może nie mówić?
Stuknąć się w głowę,
milczenie poślubić?
Na każdy temat
można mówić prosto,
by nie zagmatwać,
o co komu poszło.
I ja żem prostak,
prosto się wyrażam,
chyba, że wierszem,
o, za to przepraszam.