Mam ochotę uciec na Madagaskar,
albo jeszcze gdzieś dalej,
ułożyć sobie jakieś nowe życie,
gdzie nikt nie zna języka polskiego,
nikt nie mówi po polsku, nie czyta,
i nie bazgrze ą, ę w zeszycie.
Może poznam język inny, nowy,
prędzej będę rozmawiać na migi,
tam ktoś mnie zrozumie, intencje i mowę,
w usta me figę włoży, nie pokaże figi.
Mam wrażenie, jakbym pisał, mówił
w jakimś innym, obcym, polskim języku,
czasem komuś coś przypadkiem błyśnie,
lecz tych co nieogarnianą bez liku.
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz