Jad kiełbasiany

Jadem z mojej kiełbaski
upoiłem różne laski,
niemal biją się o niego,
chcąc go brać do wnętrza swego.

Wzmaga chcicę i potencję,
kręci niejedną dupencję,
którąkolwiek wargą ciała,
każda by go zassać chciała.

Zaspokoi głód, pragnienie,
znikną pod oczami cienie,
ścianki pochwy się wygładzą,
kiedy dobrze się nasadzą.

Gdy w przełyku się rozgości,
znikną mdłości i nudności,
no chyba że zaskoczyła,
bo tabletkę przeoczyła.

Pożądany w zapładnianiu
i codziennym spółkowaniu,
syci kicie, wdówki, panny,
w tramwaju, na skraju wanny.

Doznania trzeba dozować,
wybrać z którą pofiglować,
bo bywają siksy łase,
zżarły by mą kiełbasę.