Bartek - Jeden ślad

Niby jest o wiele lepiej, daje się to odczuć,
ale burza była długa nim promyczek słońca
wyjrzał zza chmury, ledwie go zdołałem poczuć
nim zobaczyłem szkodę, co po burzy tej ogromna.
Zniszczenia i straty to konieczną były rzeczą
aby dziś na oczy przejrzeć, wiedząc kto był zawsze ze mną.
Mówią "głowa zryta", dla nich, nie dla Ciebie,
pozostałeś przy mnie wtedy, gdy brak nadziei we mnie.
Gdy widziałem jeden ślad na piaskach mego życia,
miałeś nigdy nie odchodzić, jeden ślad było widać.
Zostawiłeś, opuściłeś, wybacz, tak wtedy myślałem,
a Ty wziąłeś mnie na bary i to Twój ślad widziałem.
Nie patrząc na przekleństwa, słowa, myśli obłąkane,
który na wpół żywy wciąż bezmyślnie wymawiałem.
Z dziurą w sercu i ranami, które nagle otępiły,
niosłeś duszę mą, kiedy iść nie miałem siły.
Wszystkie rany opatrując i łagodząc ból,
przywracałeś mi nadzieję, której tu nie miałem już.
Dałeś dłoń, abym powstał, wymuszając we mnie trud,
dziś Twych śladów nie widzę, znowu idziemy we dwóch.
Bezinteresowna pomoc, innej byś mi nie obiecał,
pomimo ciężaru który niosłeś w długiej trasie,
wiem że dług mam za to, każdy spłacam.
Wciąż przy boku moim czuwasz, kiedy inny się odwraca,
za to nigdy nie potępię, nie ocenię duszy takiej,
jak i Ty nie potępiłeś w czasie kiedy byłem draniem.
Dałeś szansę mi na zmianę, bym mógł znowu być szczęśliwy.
Nie Bój Się Zmiany Na Lepsze. Masz Siły???
Boże, Ty w swojej szczodrości dałeś ukojenie,
zrozumienie biegu zdarzeń, szczęściem życia wypełnienie.
Boże, dzięki za wsparcie i wybaczenie,
dzięki tamtym błędom staję się lepszym człowiekiem.
Nadal uczysz mnie pokory, czasem przez gorzkie łzy
i choć trud ciąży ten, po co on, wiesz to Ty.
Dajesz krzyż taki, który ja jako człowiek
zdołam wznieść na plecy i do końca drogi donieść.
Nie traktuję tego jak kary, z pewnością nie dzisiaj.
Wciąż wystawiasz mnie na próby i to moja lekcja życia.
Nieraz brak mi sił, mam dosyć, to zmęczenie nie pozwala
aby dalej pójść, wtedy znowu mi pomagasz.
Uczysz mnie pokory, która mądrość z sobą niesie,
przepraszam, dziękuję, każdą modlitwą do Ciebie.
Za błędy żałuję, lecz naukę z nich czerpię.
Głupi człowiek rodzi się, mimo lekcji głupi zdechnie.

Autor: Bartosz Jerzy Mroziuk 2014

PS. Dzisiaj (09.06.2015) edytowałem powyższy tekst. Znalazłem dodatkowe notatki, ale i tak nie wiem czy to jest wersja ostateczna.

Informacje dotyczące miejsca spoczynku:
Cmentarz Komunalny w Radomiu, ul.Ofiar Firleja,
kwatera J-11/u, rz. l, nr grobu 49, w pobliżu bramy od ul. Wincentego Witosa.
Dane z Map Google: 51.454196, 21.154121