Heksa

Przyjaciółka z Jessheim, heksa,
czarownica, czarowała.
Lecz miast tworzyć, zżarła keksa.
Wierszy pisać zapomniała.

Spisałaby choć zaklęcia,
jak czarownie sidlić księcia.
Może różdżka jej pęknięta,
że Ta milczy jak zaklęta?

Nie wymówię jej imienia.
Imię w niewolnego zmienia.
Potrę dłonią fetysz srebrny
i odczynię urok wredny.